اصیل/تحقیقاتی


زمینه و هدف: امروزه زندگی صنعتی باعث ایجاد تغییراتی در سبک زندگی مردم  کشور شده و این تغییرات رفتاری، تأثیرات منفی بر روی سلامت افراد گذاشته است. هدف  این پژوهش بررسی تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر برخی از فاکتورهای آمادگی جسمانی و حرکتی مردان سالمند شهرستان ممسنی بود.

روش شناسی: جامعه آماری تحقیق، مردان سالمند شرکت کننده در فعالیت های جمعی و برنامه های ورزش ترکیبی پارک شهرستان ممسنی بود که از آنها  37 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب و به دو گروه تمرین و کنترل تقسیم شدند. در ابتدا توان هوازی تمامی آزمودنی ها به وسیله آزمون پله مک آردل اندازه گیری شد و آزمودنی ها بر اساس توان هوازی به دو گروه تمرین (17 نفر) و کنترل (20 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه یک ساعت تمرینات ورزشی ترکیبی منتخب را انجام دادند و گروه کنترل در این مدت فقط فعالیت های روزانه خود را داشتند. در هفته اول قبل از شروع تمرین و 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین پیش آزمون و پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون های کالموگروف- اسمیرنوف و تحلیل کوواریانس استفاده شد (05/0=α).

یافته ها: نتایج نشان داد که هشت هفته تمرین ترکیبی بر فشار خون سیستولیک، فشار خون دیاستولیک، توان هوازی، انعطاف پذیری، چابکی،  ضربان قلب استراحت، قدرت و شاخص توده بدن مردان سالمند تاثیر معناداری ندارد.

تاثیر ریتم تنفسی بر عملکرد حرکتی ورزشکاران کاراته‌کار در شرایط احساسی متفاوت در محیط‌های ورزشی

Seyed Kazem Mousavi Sadati, zeynab dorosti, Abdolrasoul Daneshjoo

مجله سلامت و ورزش: رویکردهای نوین (سورن), دوره 5 شماره 4 (1403), 15 اسفند 2025,
https://doi.org/10.22037/soren.v5i2.43221

سابقه و هدف: هدف از این پژوهش بررسی تاثیر ریتم تنفسی بر عملکرد حرکتی ورزشکاران کاراته‌کار در شرایط احساسی متفاوت در محیط‌های ورزشی می­باشد.

روش کار: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و با توجه به روش، نیمه­آزمایشی در قالب طرح پیش­آزمون، پس­آزمون با دو  گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه ورزشکاران پسر کاراته­کار باشگاه‌های کاراته شهر تهران بود که تعداد 45 نفر به روش نمونه­گیری تصادفی ساده با در نظر­گرفتن ملاک­های ورود انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (15 نفر آزمایش اول (حالت خوشایند)، 15 نفر آزمایش دوم (حالت ناخوشایند) و 15 نفر کنترل (حالت خنثی)) قرار گرفتند. پرسشنامه عملکرد ورزشکاران چاربونیو برای گردآوری اطلاعات مورد استفاده قرارگرفت. ریتم تنفسی با مترونوم چک گردید؛ از طریق نشان دادن 30 تصویر خوشایند، ناخوشایند و خنثی برگرفته از بوچانان و جانل حالات احساسی مختلف، در هر گروه ایجاد شد. از تحلیل کوواریانس چندمتغیره و نرم­افزار SPSS19 جهت تحلیل فرضیه‌ها استفاده­شد.

یافته­ها: نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد ریتم تنفسی بر عملکرد حرکتی ورزشکاران کاراته‌کار در شرایط احساسی خوشایند تاثیر مثبت و معنی­دار و در شرایط احساسی ناخوشایند تاثیر منفی و معنی­دار دارد. شرایط احساسی بر ریتم تنفسی ورزشکاران کاراته­کار تاثیر معنی­دار داشت.

نتیجه­گیری: ورزش کاراته با نیاز به حرکات وابسته به برنامه‌ریزی، به عنوان یکی از فعالیت­های ورزشی متناوب با دوره­ی فعالیت و استراحت با شدت بالا می­باشد؛ در همین رابطه سرعت و عمق تنفس مستقیماً بر عملکرد کاراته­کاران در شرایط احساسی خوشایند و ناخوشایند تاثیر می­گذارد.